Ζιγκ ζαγκ στις νεραντζιές (νέα έκδοση)

«Ήταν ένα καλοκαίρι ουρανοκατέβατο. Οι λέξεις είχαν χάσει το νόηµά τους. Όλα πήγαιναν στραβά».

Η Λία νοσηλεύεται επί µήνες έχοντας προσβληθεί από θανατηφόρο ιό. Ο µικρότερος αδελφός της Σιντ θα ήθελε να είναι Αµερικανός ήρωας για να ξέρει πάντα τι να κάνει. Η Τζούλια κάνει παρέα µόνο µε γκέι και είναι σχεδόν πάντα λυπηµένη. Ο Σωτήρης, νοσοκόµος της Λίας, γίνεται βίαιος χωρίς καλά καλά να το συνειδητοποιεί. Η δωδεκάχρονη Νίνα νιώθει ολοµόναχη και αγνοεί ότι η ζωή της κινδυνεύει από τον Σωτήρη.

Τέσσερις νέοι άνθρωποι και ένα παιδί, λίγο πριν από τον ερχοµό του 21ου αιώνα, προσπαθούν να υπερβούν τον εαυτό τους και να ζήσουν σ’ έναν παράλογο κόσµο. Καθώς µια µάινα τσιρίζει µονότονα «Γεια σου, Μαρία», οι διαδροµές τους διαπλέκονται µε ζιγκ ζαγκ µέσα από συµπτώσεις, φάρσες, προδοσίες και µικρές ή µεγαλύτερες συνωµοσίες. Και διαπιστώνουν ότι η ζωή µπορεί να γίνει πολύ πιο παράξενη από όσο διανοούνται.



Το βραβευµένο και πολυµεταφρασµένο µυθιστόρηµα της Έρσης Σωτηροπούλου ήρθε αντιµέτωπο µε τη λογοκρισία και κατηγορήθηκε για «χυδαιότητα, βωµολοχία και πορνογραφία», όταν το 2008 ζητήθηκε µε δικαστική απόφαση η απόσυρσή του από τις σχολικές βιβλιοθήκες.



«Ένα από τα ωραιότερα κείµενα της ελληνικής πεζογραφίας». Βαγγέλης Χατζηβασιλείου

«Μία φωνή µελωδική και βραχνή, που µας προκαλεί και µας αφυπνίζει, η φωνή της Έρσης Σωτηροπούλου». Le Monde

«Ένα υπέροχο µυθιστόρηµα». El Pais

«Ο συνδυασµός µαύρου χιούµορ, παράλογης καθηµερινότητας, τολµηρών επινοήσεων και αποκαλυπτικών περιγραφών αποτελεί ένα υψηλού επιπέδου λογοτεχνικό επίτευγµα». Frankfurter Neue Presse

«Σε κάποια κεφάλαια το µυθιστόρηµα παίρνει τη µορφή ψυχολογικού θρίλερ, όπως αυτά της Patricia Highsmith, δηµιουργώντας την ίδια ένταση και αγωνία… Οι περιγραφές των τοπίων αντανακλούν το ίδιο εκθαµβωτικό φως µε τις σκηνές από το Αλγέρι του Albert Camus». Suddeutsche Zeitung

«Τα ζιγκ ζαγκ του µυθιστορήµατος σκιαγραφούν τα πορτρέτα των losers, των µπουχτισµένων από βιντεοκλίπ και µισοκατεψυγµένες πίτσες. Είναι ανεξέλεγκτες τροχιές στη σύγχρονη Ελλάδα κι όµως, τελικά, πολύ γοητευτικά πρόσωπα». Le Figaro litteraire

«Η γραφή της Έρσης Σωτηροπούλου είναι εξαιρετική: υποβλητική και βαθιά συγκινητική». Los Angeles Times