Ο χορός του αετού

Ένα μυθιστόρημα ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο. Ένας ύμνος στο νομαδικό πνεύμα και τη φιλοσοφία ζωής των Σαρακατσάνων, εμπνευσμένο από ιστορικές πηγές και την οικογενειακή ιστορία της συγγραφέα. Χαϊντού Ξάνθης, 1926 Τσελιγκάτα Σαρακατσάνων Έφτασε στο κονάκι κρατώντας κάτω από τη μασχάλη την Οδύσσεια. Τους ανακοίνωσε πως είναι ο δάσκαλος και ζήτησε να δει το σχολείο. Δεν γνώριζε ακόμη πως εκείνοι οι ποιμένες είχαν υιοθετήσει τη βραδύτητα των δέντρων και η ηρεμία της φυλλωσιάς ήταν αποτυπωμένη στο βλέμμα τους. Πως ήταν φίλοι με τους αετούς. Και πως δίκαια τους θεωρούσαν ορεινούς βασιλιάδες. Ελατιά Δράμας, 1941 Τσελιγκάτα Σαρακατσάνων Η ζωή του δασκάλου ορίζεται από τον αγώνα για το ιδανικό της ελευθερίας. Η φλόγα που καίει μέσα του τον οδηγεί απροσδόκητα ξανά στους Σαρακατσάνους. Αυτή τη φορά ακολουθεί το αρχέγονο πνεύμα τους, τη μυρωδιά της οξιάς και τα κεντίδια στη φούστα μιας γυναίκας που γνωρίζει από παλιά. Τα βουνά, που μέχρι τότε φιλοξενούν τους άνισους αγώνες του ενάντια στον κατακτητή, θα κρύψουν στο εξής τα πάθη του και έναν απαγορευμένο έρωτα. Η συγγραφέας στο έργο της κάνει εμβριθή μελέτη στην ιστορία της εποχής μέσα από ιστορικές πηγές και οικογενειακά αρχεία και μας μεταφέρει με τη γραφή της να γνωρίσουμε το νομαδικό πνεύμα της κοινωνίας των Σαρακατσάνων. Έγραψαν για τα βιβλία της: «Η Θράσσα, κατά τη γνώμη μου, προστίθεται ως χρυσός κρίκος στα ελληνικά και όχι μόνο κείμενα». –Τάκης Γραμμένος, Περιοδικό Χάρτης «Πέρα από τις εξαίσιες περιγραφές, χρησιμοποιεί ενίοτε την προοικονομία και για να φιλοτεχνήσει το πλήρες πορτρέτο των χαρακτήρων της». –Λεύκη Σαραντινού, bookpress.gr «Οι περιγραφές της ξετυλίγονται με μαεστρία και, δίνοντας έμφαση στις λεπτομέρειες, παρακινεί τη φαντασία του αναγνώστη και δημιουργεί πρωτόγνωρη, μαγευτική ατμόσφαιρα». –Ελένη Κίτσου, booktimes.gr «Ένα πολυεπίπεδο οδοιπορικό μυθιστόρημα στην πεμπτουσία της ανθρώπινης φύσης και τη δύναμή της, των αναρίθμητων προκλήσεων της ζωής». –Αναστασία Δημακοπούλου, bookia

Νάγια Δαλακούρα