Μικρά πράγματα σαν κι αυτά

ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ BOOKER

Είναι 1985, και βρισκόμαστε σε μια πόλη της Ιρλανδίας. Πλησιάζουν Χριστούγεννα, εποχή πολυάσχολη για τον Μπιλ Φέρλονγκ, προμηθευτή ξυλείας και κάρβουνου. Νωρίς ένα πρωί, παραδίδει μια παραγγελία στο τοπικό μοναστήρι – κι έρχεται αντιμέτωπος με τη σκοτεινιά και τη συνένοχη σιωπή μιας πόλης που βρίσκεται υπό τον έλεγχο της εκκλησίας.

Σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας ο Μπιλ Φέρλονγκ προσπαθεί να καλύψει τις παραγγελίες των πελατών του καθώς η χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Στο τιμόνι μιας μικρής εταιρείας και πατέρας πέντε κοριτσιών, έχει καταφέρει να φτιάξει τη ζωή του μόνος του. Η μητέρα του, υπηρέτρια, έμεινε έγκυος στα δεκαπέντε αλλά, σε αντίθεση με ό,τι συνήθως συνέβαινε, δεν την πέταξαν απ’ το σπίτι με το μωρό της. Από αυτή την άποψη, ο Μπιλ ήταν πιο τυχερός από άλλα παιδιά. Την παραμονή των Χριστουγέννων ο Μπιλ κάνει την τελευταία του παράδοση στο μοναστήρι – όπου, υπό το πρόσχημα ότι τις εκπαιδεύουν, οι μοναχές εκμεταλλεύονται κοπέλες «χαλαρών ηθών» και τις βάζουν να δουλεύουν στο πλυντήριο του μοναστηριού. Τα όσα ανακαλύπτει ο Μπιλ εκεί, και η δύσκολη απόφαση στην οποία τον οδηγούν, τα αφηγείται η συγγραφέας με τόσο συγκρατημένη χάρη, που αυτό το όμορφο κείμενο γίνεται ταυτόχρονα αινιγματικό και συνταρακτικό.

Ένα κομψοτέχνημα που δικαίως υμνήθηκε από την κριτική.

ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Οι επιμελώς προσεγμένες λεπτομέρειες στους χαρακτήρες, το περιβάλλον, τη μνήμη και τις δραματικές στιγμές πλάθουν μια ιστορία που θα θέλετε να διαβάσετε ξανά και ξανά. Η παραπλανητικά απλή γλώσσα της είναι άψογη.
Boston Globe

Αυτό το εξαιρετικό μικρό διήγημα με κάποιον τρόπο αψηφά τη βαρύτητα του θέματος και υπερίπταται στο καθημερινό, φωτεινό παρόν. Οι λεπτομέρειες αποκτούν υπόσταση με μια υπερφυσική σαφήνεια. Το λευκό φως ενός χειμωνιάτικου απογεύματος, η αχλή πάνω από ένα ποτάμι, μια γυναίκα που ανοίγει την πόρτα ενός φούρνου, ένα παιδί που πιάνει το χέρι του πατέρα του: Βλέπουμε αυτές τις εικόνες και νιώθουμε την επίμονη παρουσία τους καθώς μπαίνουμε μέσα στη ζωή ενός απλού ανθρώπου σε έναν συνηθισμένο τόπο.
Wall Street Journal

Η Keegan είναι η θεά των μικρών πραγμάτων. Η ικανότητά της να πλάθει κόσμους ολόκληρους με λίγες μόνο λέξεις, μια ολόκληρη σχέση μέσα από λίγες μόνο αλληλεπιδράσεις, λίγο απέχει από το θαύμα. Το Μικρά πράγματα σαν κι αυτά μας διαβεβαιώνει ότι είμαστε όλοι ικανοί να κάνουμε το σωστό, και ότι η καλοσύνη, όπως και η μιζέρια, είναι μεταδοτικές. Πρόκειται για μια λογοτεχνική κατάσταση χάριτος.
Herald