Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΜΕ ΤΟ ΦΛΙΤΖΑΝΑΚΙ

Μια μέρα είπα: «Εκατομμύρια κοιμούνται έξω. Δεν θα μπορούσε κάποιος να μείνει σπίτι μας;». Και ο Φαμπρίς είπε: «Ναι, μόνο ν’ αγοράσουμε κρεβάτι». Και ο γιος μας, ο Μάριος, είπε: «Πριν έρθει, πρέπει να μάθουμε τη γλώσσα του». Και ο μικρός του αδελφός, ο Νοέ, πρόσθεσε: «Πρέπει οπωσδήποτε να τον μάθουμε να παίζει χαρτιά, γιατί εμάς μας αρέσουν πολύ τα χαρτιά!». Επί εννέα μήνες, η Εμιλί, ο Φαμπρίς και τα δυο τους παιδιά φιλοξενούσαν στο διαμέρισμά τους στο Παρίσι έναν νεαρό Αφγανό, τον Ρεζά, ο οποίος, σε ηλικία δώδεκα ετών, έφυγε από τη χώρα του, που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση. Αυτό το ευαίσθητο και τρυφερό, αλλά χωρίς συγκαταβατικότητα, ημερολόγιο αφηγείται μια θαυμαστή περιπέτεια πολλών μηνών ενδοσκόπησης, αναγνώρισης του «άλλου», και ανάκτησης δύο αισθημάτων που χάθηκαν καθ’ οδόν: της ελπίδας και της αδελφοσύνης. *** Ένα απολαυστικό κείμενο, διαποτισμένο από συγκίνηση και γραμμένο με λεπτό γούστο. Αφήγηση μιας δυνητικά ριψοκίνδυνης συγκατοίκησης, από την οποία βγαίνουμε συγκλονισμένοι αλλά και με περισσότερη πίστη στην ανθρωπότητα. Elle Μας αγγίζει την καρδιά η ανθρωπιά αυτής της αφήγησης. Psychologies Η Εμιλί ντε Τυρκέμ μάς περιγράφει πόσο χάρηκε που φιλοξένησε τον Ρεζά, αλλά επίσης τις αδεξιότητες, την αμηχανία, τα ανομολόγητα, ή ακόμα και μερικές στιγμές κατά τις οποίες καμία επικοινωνία δεν ήταν δυνατή. Η υποδοχή του Ρεζά μάς βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα της προσφυγικής κρίσης: δεν είναι μόνο αριθμοί και γραφειοκρατικές διατυπώσεις, αλλά και πόνος, φόβος και θάνατος. Philosophie magazine Το βιβλίο αφηγείται τη ζωή με τον «Πρίγκιπα» – τη συνενοχή που γεννιέται σιγά σιγά μεταξύ των διαφόρων προσώπων, τις αμοιβαίες προσπάθειες να προσαρμοστεί ο ένας στην κουλτούρα του άλλου, την καθημερινότητα, αλλά και κάποιες πιο σημαντικές στιγμές. Ο αναγνώστης καταλήγει να δεθεί τόσο με τον Ρεζά όσο και με την οικογένεια Τυρκέμ, και να περάσει, όπως κι εκείνοι, από τη χαρά (την ανακάλυψη, την υποψία της αδελφοσύνης, την ελπίδα) σε ένα αίσθημα ματαίωσης –που είναι κυρίως εκείνο της συγγραφέως– μπροστά στη ζωή, το παρελθόν και τα συναισθήματα του Ρεζά – για τον οποίο έχουμε την εντύπωση ότι μόλις και τον αγγίζουμε με τις άκρες των δαχτύλων μας, χωρίς ποτέ να καταφέρνουμε να τον κατανοήσουμε πλήρως. Le Monde Ένα χαστούκι στις προκαταλήψεις. Marie Claire Βελγίου Η Εμιλί ντε Τυρκέμ μοιράζεται με τον αναγνώστη της μια αδελφοσύνη χωρίς φιοριτούρες ή καιροσκοπισμό. Κι αυτό μαλακώνει την καρδιά. Marie France

EMILIÉ DU TURCKHEIM